Trochę długi cytat, ale bardzo ważny.
Wśród naśladowców naszego Pana i dziś tak, jak dawniej, szerzy się subtelny, zwodniczy grzech. Jakże często nasza służba dla Chrystusa i nasze kontakty z innymi kryją utajone pragnienie wywyższenia samych siebie! Jakże gotowa jest dusza na pochwały i jak pragnie ludzkiego uznania! Egoizm i pragnienie łatwiejszej drogi niż ta, którą Bóg przeznaczył, prowadzą do tego, że ludzkie teorie i zwyczaje zaczynają zastępować zrządzenia Boga. Nawet swoim uczniom Chrystus nie szczędził napomnienia: "Strzeżcie się kwasu faryzeuszów!"
Religia Chrystusa jest oddaniem samego siebie. Gorliwość dla chwały Bożej zaszczepia Duch Święty, i tylko efektywna praca Ducha może to uczynić. Tylko moc Boga może nas wyzwolić od egoizmu i obłudy. Taka zmiana jest oznaką Jego działania. Jeżeli wiara, którą przyjmujemy, usuwa egoizm i pychę, prowadząc nas do szukania chwały Bożej, a nie naszej własnej, możemy być pewni, że wszystko jest we właściwym porządku.
"Ojcze, uwielbij imię swoje!" (Jan 12,28) - było podstawą życia Chrystusa, a jeżeli idziemy za Nim, musimy również przyjąć to jako myśl przewodnią naszego życia. Chrystus rozkazuje nam "tak postępować, jak On postępował".
"A z tego wiemy, że go znamy, jeśli przykazania Jego zachowujemy." (I Jana 2,6.3).
Życie Jezusa, s.294
Komentarze