Homo viator

" A On, obróciwszy się, zgromił ich i rzekł: Nie wiecie, jakiego ducha jesteście. Albowiem Syn Człowieczy nie przyszedł zatracać dusze ludzkie, ale je zachować. " Łuk.9,55.56 Czy zdarzyło ci się kiedykolwiek walczyć uparcie z ludźmi o przeforsowanie własnych poglądów, pomysłów, wizji na sprawy i napotkać na niechęć, a nawet zdecydowany opór? Czułeś, że masz rację w tym, że twoje postrzeganie jest słuszne i że tylko upór i przekora drugiego człowieka nie pozwala na zrealizowanie twoich planów. I co wtedy zrobić? Szarpać się dalej? Knuć perfidną intelektualną zemstę? Obrazić się? Wzgardzić jako mniej rozumnym? Głupie myślenie, prawda? A jednak, jako ludzie przesiąknięci egoizmem, nieraz reagujemy w taki sposób. I to nie tylko w dyskusjach teologicznych, ale w wielu różnych życiowych sprawach, o których jesteśmy przekonani, że są słuszne. Było to tematem moich rozmyślań wczoraj i dzisiaj rano. I właśnie wczoraj wieczorem wyszukałam książkę Jima Hohnbergera " Liczy się człow

Nadzieja jest jedną z najwspanialszych cnót. Paweł mówi: "Teraz więc pozostaje wiara, nadzieja, miłość" (I Kor.13,13). Nadzieja sprawia, że dzieją się wielkie rzeczy, nawet wtedy, kiedy wszystko wydaje się stracone. Jeśli ktoś potrafi podtrzymać nadzieję, to przez wiarę i miłość potrafi dokonać wiele. Jednak Bóg pragnie, byśmy mieli nadzieję określonego rodzaju, mianowicie taką, która " nie zawodzi " (Rzym.5,5), opartą na Bożej miłości do nas. Biblia mówi także o innego rodzaju nadziei. Jest to nadzieja, która sprawia sercu ból. " Przewlekłe oczekiwanie sprawia sercu ból, lecz życzenie spełnione jest drzewem życia. " Przyp.13,12 Innymi słowy, nadzieja, która nigdy się nie spełnia, nie daje życia, czyni nas chorymi i pogrąża w beznadziejności. Jest to kwintesencja depresji i rezygnacji. Kiedy wciąż mamy nadzieję, a mimo to nic się nie dzieje i czujemy, iż nie ma sensu dalej żywić nadziei, wówczas ogarnia nas rozpacz. Jak te fakty mają się do związków? Najc