Homo viator

W naszych rozważaniach analizujemy zagrożenia naszego serca. Kolejnym wrogiem serca jest gniew. Złościmy się, gdy nie dostajemy tego, czego chcemy. Pokaż mi wściekłą osobę, a ja pokażę ci skrzywdzoną osobę. I gwarantuję ci, że ta osoba jest zraniona, ponieważ coś zostało jej odebrane. Ktoś jest im coś winien. Wszyscy znamy ludzi, których gniew można wyrazić w następujący sposób: „Zabrałeś mi reputację”. „Ukradłeś moją rodzinę”. „Zabrałeś mi najlepsze lata życia”. „Ukradłeś moje pierwsze małżeństwo”. „Okradłeś mnie z moich nastoletnich lat”. „Okradłeś mnie z mojej czystości”. – Jesteś mi winien podwyżkę. – Jesteś mi winna szansę spróbowania. – Jesteś mi winien drugą szansę. „Jesteś mi winien uczucie”. Źródłem gniewu jest przekonanie, że coś zostało odebrane. Ktoś jest ci coś winien. Ustawiłeś stosunek długu do dłużnika. A co z tobą? Jaki dług powoduje złość, którą czujesz? Jak długo zamierzasz pozwalać ludziom, którzy cię skrzywdzili, kontrolować twoje życie? Kolejny miesiąc? Kolejny ro

Decyzje, decyzje. W pracy i w domu mamy do czynienia z niekończącą się ich listą. Którego kandydata zatrudnić?  Zacząć studia podyplomowa czy podjąć pracę?  Przeprowadzamy się czy zostajemy? Chrześcijanie często wypowiadają pewne zdanie, gdy już podejmą decyzję: „Czuję taki spokój w związku z moją decyzją”. Lub odwrotnie, jeśli mają trudności z podjęciem decyzji, mówią: „Jakoś nie czuję spokoju w związku z tym”. Kiedy jednak mamy to amorficzne poczucie spokoju, dyskusja się kończy. Pewien pastor trafił w sedno, mówiąc:  Kiedy wewnętrzny spokój staje się ostatecznym uzasadnieniem podejmowania decyzji, nikt nie może cię kwestionować. To argument zamykający usta — niczym stwierdzenie, że ​​Bóg kazał ci coś zrobić. Jest kilka fragmentów Pisma Świętego, na które ludzie wskazują, gdy twierdzą, że przed podjęciem decyzji powinniśmy poczekać na poczucie spokoju, m.in.: Przestańcie martwić się o cokolwiek. Raczej w każdej sprawie, gdy się modlicie i prosicie, z wdzięcznością przedstawiajcie swo