Homo viator

1. On odpuszcza moje winy. 2. On leczy moje choroby. 3. On ratuje moje życie od zguby. 4. On wieńczy mnie łaską i litością. 5. On nasyca moje życie dobrem. 6. On wymierza sprawiedliwość i przywraca prawo uciśnionym. 7. On objawia nam swoje drogi. 8. On jest miłosierny. 9. On jest łaskawy. 10. On jest cierpliwy. 11. On jest pełen dobroci. 12. On nie gniewa się na wieki. 13. On nie postępuje z nami według naszych grzechów. 14. Jego dobroć jest wielka dla tych, którzy się Go boją. 15. On oddala nasze występki. 16. On ma nad nami litość. 17. On pamięta, że jesteśmy prochem. 18. Jego łaska trwa od wieków na wieki. 19. On błogosławi dzieci i wnuki tych, którzy są mu posłuszni. 20. On panuje nad wszystkim i utwierdził swój tron. "Uwielbiaj, duszo moja, Pana, i wszystko, co jest we mnie, niech sławi święte imię Jego. Uwielbiaj, duszo moja, Pana i nie zapominaj o tym, co ci dobrego uczynił. Wysławiajcie Pana, aniołowie jego i wy, mocarze wszyscy, pełniący jego rozkazy i słów jego słuchając

"Baczcie też, byście pobożności swojej nie wynosili przed ludźmi, aby was widziano; inaczej nie będziecie mieli zapłaty u Ojca waszego, który jest w niebie." Mat.6,1 Jezus kieruje szczególne słowa w swoim Kazaniu na Górze o prawdziwej pobożności. Wspomina uczynki obłudników, którzy dają jałmużnę szukając rozgłosu i uznania dla ich wspaniałomyślności (w.2), modlą się, stojąc w synagogach i na rogach ulic, aby pokazać się ludziom (w.5), a także szpecą swoje twarze i chodzą smętni, aby pokazać ludziom, że poszczą (w.16). Podsumowuje ich wspólnym zdaniem: "Zaprawdę powiadam wam: Odbierają zapłatę swoją ." Przeciwstawia im natomiast inne postawy: ukryte, nie na pokaz czyny, które widzi tylko Bóg. Podkreśla także, że to Bóg właściwie to oceni i wynagrodzi. Jakże trudno jest nieraz w to uwierzyć. Boimy się, że nasze dobre czyny nie będą należycie docenione i zawczasu rozgłaszamy je, zbierając grosze pochwał, aby nie ominęła nas zapłata. Ale o ileż wspanialsza jest pensja o

"Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was i którego macie od Boga i że nie należycie też do siebie samych? Drogoście bowiem kupieni. Wysławiajcie tedy Boga w ciele waszym." I Kor.6,19.20 Nasze ciało jest darem Bożym. Nie wolno go traktować w niewłaściwy sposób. Nauka wskazuje dobitnie, że ćwiczenia fizyczne wpływają korzystnie na niemal każdy aspekt funkcjonowania naszego organizmu. Oczywiście, nie wszyscy zostaliśmy powołani, by być wyczynowymi biegaczami pokonującymi milę w czasie poniżej czterech minut! Jednak niemal każdy jest w stanie wykonywać tyle ćwiczeń fizycznych, by zapewnić optymalne korzyści nie tylko swojemu fizycznemu zdrowiu, ale także umysłowemu i duchowemu. Układając program ćwiczeń fizycznych, należy wziąć pod uwagę trzy czynniki: I. Częstotliwość - 6 dni w tygodniu. II. Intensywność - zależy od wieku i stanu zdrowia; dobrze jest, jeśli ćwiczenia powodują przyspieszenie rytmu serca i pocenie się . III. Czas trwa

Cierp wespół ze mną jako dobry żołnierz Chrystusa Jezusa. II Tym.2,3 Kontynuując temat z poprzedniego dnia, chciałabym znów nawiązać do życia na ziemi jako toczącej się wojny dobra ze złem. Na wojnie warunki są ekstremalne, nie ma sprawiedliwych praw, ludzie zmieniają się całkowicie pod wpływem nieludzkich warunków i czynią takie rzeczy, których nigdy by się nie spodziewali, że są w stanie je popełnić. Tylko nieliczni zachowują godność ludzką i nie dają się upodlić. W takim świecie przyszło nam żyć. Lawirujemy między pociskami i ukrytymi minami. Jesteśmy poszarpani odłamkami, pokiereszowani, nieraz kulejący, ale wciąż żyjemy. Bóg uczynił nas w tej wojnie sanitariuszami niosącymi pomoc dla tych, których życie zraniło bardziej; dla tych, którzy nie mają nadziei i nie wierzą w zwycięstwo; dla opuszczonych, wykorzystanych i złamanych przez grzech. Jesteśmy parlamentariuszami Jego miłości i pokoju. Zewsząd uciskani, nie jesteśmy jednak pognębieni, zakłopotani, ale nie zrozpaczeni, prześlado

Smutne wydarzenie z ostatniego weekendu wstrząsnęło Polakami, ale nie tylko nimi; wszystkimi tymi, którzy unaocznili sobie, jak kruche i zaskakująco krótkie jest życie ludzkie. Pozostaje tylko zadumać się smutnie nad tą tragedią i spróbować choć trochę utożsamić się z uczuciami rodzin ofiar. To wydarzenie wywołało u mnie dalsze rozmyślania nad obecnością cierpienia w ludzkim życiu. Dlaczego dzieje się tak, że umierają w tragediach najbliżsi, dlaczego ludzie rodzą się z wadami serca i męczą się z tym przez całe życie, dlaczego ktoś traci zdolność chodzenia na wskutek wypadku i jest skazany na wózek inwalidzki. Tak trudno w takiej chwili zrozumieć, jak Bóg może stać obok i patrzeć, gdy my cierpimy. Autor książki " Spójrz nowymi oczyma " także zmagał się z tymi pytaniami w swoim młodym życiu. Do dziewiątego roku życia musiał bezsilnie patrzeć na przemoc ojca-alkoholika wobec matki, aż w końcu ta się z nim rozwiodła i uświadomiła chłopcu, że jego prawdziwy ojciec był kimś zupełni

"Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Oto Ja kładę na Syjonie kamień, kamień wypróbowany, kosztowny kamień węgielny, mocno ugruntowany: Kto wierzy, ten się nie zachwieje." Izaj.28,16 W swej nieskończonej mądrości Bóg wybrał kamień pod fundament i sam go ułożył, nazywając go fundamentem pewnym. Na Nim to cały świat może złożyć swe kłopoty i troski, a On się nie zapadnie pod ich ciężarem. Można na nim budować z całkowitą pewnością. Chrystus jest owym "kamieniem wypróbowanym" i dlatego nie mogą się na Nim zawieść ci, którzy weń uwierzyli. Stawił w zwycięski sposób czoło wszelkim próbom, nie załamując się pod ciężarem winy Adama ani win jego potomstwa. W walce ze złem był zawsze czymś większym niż zwykły zwycięzca. Niósł na sobie ciężary wrzucone na Jego barki przez skruszonych grzeszników. Grzeszne serce znalazło w Chrystusie oparcie, bowiem jest On "kamieniem węgielnym". Wszyscy, którzy się Jemu podporządkowują, zyskają bezwarunkowe bezpieczeństwo. Życie Jezusa

Lekcja w tym tygodniu mówi o zdolności człowieka do dokonywania wyborów i jak ustrzec się przed niewłaściwymi wyborami. Chciałabym jednak podkreślić jedną myśl, o której nie powinniśmy zapominać: W sprawach sumienia człowiek powinien być nieskrępowany. Nikt nie jest powołany do kontrolowania innych, do sądzenia lub do dyktowania im obowiązków. Bóg pozostawia każdej duszy swobodę rozumowania oraz postępowania według własnych przekonań. "Tak więc każdy z nas za samego siebie zda sprawę Bogu". Nikt nie ma prawa narzucania swej indywidualności innym. Wobec wszystkich powinna być stosowana zasada: "Niechaj każdy pozostanie przy swoim zdaniu" (Rzym.14,12.5). W Królestwie Chrystusa nie ma uciskania jednych przez drugich, nie ma żadnego przymusu. Aniołowie z nieba nie schodzą na ziemię, aby rządzić lub zbierać hołdy, lecz po to, aby jako zwiastunowie łaski współdziałać podźwignięciu ludzkości. Życie Jezusa, s.381 Jesteśmy wolni i możemy wybrać Pana albo wystąpić przeciwko