Odbierają zapłatę swoją.

"Baczcie też, byście pobożności swojej nie wynosili przed ludźmi, aby was widziano; inaczej nie będziecie mieli zapłaty u Ojca waszego, który jest w niebie."
Mat.6,1

Jezus kieruje szczególne słowa w swoim Kazaniu na Górze o prawdziwej pobożności. Wspomina uczynki obłudników, którzy dają jałmużnę szukając rozgłosu i uznania dla ich wspaniałomyślności (w.2), modlą się, stojąc w synagogach i na rogach ulic, aby pokazać się ludziom (w.5), a także szpecą swoje twarze i chodzą smętni, aby pokazać ludziom, że poszczą (w.16). Podsumowuje ich wspólnym zdaniem: "Zaprawdę powiadam wam: Odbierają zapłatę swoją."
Przeciwstawia im natomiast inne postawy: ukryte, nie na pokaz czyny, które widzi tylko Bóg. Podkreśla także, że to Bóg właściwie to oceni i wynagrodzi.
Jakże trudno jest nieraz w to uwierzyć. Boimy się, że nasze dobre czyny nie będą należycie docenione i zawczasu rozgłaszamy je, zbierając grosze pochwał, aby nie ominęła nas zapłata. Ale o ileż wspanialsza jest pensja od Boga! Mielibyśmy z niej zrezygnować dla paru marnych napiwków?

"Nie bądźcie do nich podobni, gdyż wie Bóg, Ojciec wasz, czego potrzebujecie, przedtem zanim go poprosicie. (...) Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane. "
Mat.6,8.33