Temat, który ostatnio napotykam niemal we wszystkich książkach, jakie wpadną mi w ręce. Nawet w mojej pracy magisterskiej musiałam objaśniać pojęcie "Werkgerechtigkeit" (usprawiedliwienie z uczynków) w ekskursie o Lutrze. Nadal czytam "95 tez" Vendena i odkrywam tam rzeczy, o których nie słyszałam nigdy tak dobitnie. Natrafiłam też na książkę Ellen White, a właściwie kompilację jej różnych wypowiedzi, artykułów, kazań i wykładów zgromadzonych przez Towarzystwo E. White, dotyczących zagadnienia usprawiedliwienia z wiary, uczynków i uświęcenia.
W nawiązaniu do pewnej rozmowy o doskonałości i uświęceniu, przesyłam cytat z tejże książki.
Książka została wydana przez wydawnictwo Orion Plus przy Fundacji Źródła Życia w 2005 roku. Nie wiem, czy jest jeszcze dostępna, ale warto zapytać.
W nawiązaniu do pewnej rozmowy o doskonałości i uświęceniu, przesyłam cytat z tejże książki.
"Gdy ludzie nauczą się, że nie mogą uzyskać sprawiedliwości poprzez wartość własnych uczynków i zaczną spoglądać ze stanowczym i całkowitym spoleganiem na Jezusa Chrystusa jako swą jedyną nadzieję, to wówczas nie będzie tak wiele własnego "ja" i tak mało Jezusa. Dusze i ciała są zbezczeszczone i zbrukane przez grzech, serce pozostaje w oddzieleniu od Boga, a mimo to wielu zmaga się w swych ograniczonych możliwościach, by zdobyć zbawienie przez dobre uczynki. Myślą, że Jezus wykona pewną część zbawienia, a oni muszą wykonać resztę. Muszą oni przez wiarę ujrzeć sprawiedliwość Chrystusa jako swoją jedyną nadzieję na życie doczesne i wieczne."
E. White, Wiara i uczynki, s.27
Książka została wydana przez wydawnictwo Orion Plus przy Fundacji Źródła Życia w 2005 roku. Nie wiem, czy jest jeszcze dostępna, ale warto zapytać.
Komentarze