Niezwykły triumf święci ostatnio ekranizowana trylogia Susanne Collins "Igrzyska śmierci", opowieść o dwojgu nastolatkach pochodzących z Dwunastego Dystryktu fikcyjnego państwa Panem, którzy zostali zmuszeni do udziału w Głodowych Igrzyskach, corocznym turnieju organizowanym przez bezwzględne władze, transmitowanym na żywo przez telewizję. Arena staje się miejscem walki o przetrwanie, gdyż zwycięzca może być tylko jeden, ale także próbą charakteru: jakim okażę się człowiekiem? Czy system może mnie złamać?
Jest jeszcze inna księga, która swoją popularność świętuje od tysięcy lat, opisująca równie ciekawą historię, a być może jeszcze ciekawszą, bo mającą miejsce naprawdę.
"I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie. Dlatego radujcie się, niebiosa i ich mieszkańcy! Biada ziemi i morzu - bo zstąpił na was diabeł, pałając wielkim gniewem, świadom, że mało ma czasu."
Ap 12,7-9.12 BT
Po tym, jak został wypędzony z nieba, szatan nieustannie próbował przedstawić w złym świetle charakter Boga. Zrobił tak w Edenie (zob. Rdz 3,1-5). Nawiązując kontakt z Ewą przez medium w postaci węża, otwarcie zaszczepił w jej umyśle ideę, iż Stwórca pozbawił ją i jej męża czegoś dobrego dla nich, ukrywając przed nimi to, co powinni byli posiąść. W ten sposób szatan podstępnie oczernił Boga, fałszywie przedstawiając jego charakter. Planeta Ziemia, wskutek decyzji pierwszych ludzi o poddaniu w wątpliwość charakteru Boga i złamaniu Jego zakazu niespożywania z drzewa poznania dobra i zła, dostała się pod panowanie szatana, przeciwnika Bożego. Od tej pory rozpoczęły się surowe igrzyska śmierci, w których ludzie stali się przymusowymi trybutami. Ich życie stało się "widowiskiem dla świata i aniołów, i ludzi" (1 Kor 4,9).
"Zdarzyło się pewnego dnia, gdy synowie Boży udawali się, by stanąć przed Panem, że i szatan też poszedł z nimi. I rzekł Bóg do szatana: Skąd przychodzisz? Szatan odrzekł Panu: Przemierzałem ziemię i wędrowałem po niej. Mówi Pan do szatana: A zwróciłeś uwagę na sługę mego, Hioba? Bo nie ma na całej ziemi drugiego, kto by tak był prawy, sprawiedliwy, bogobojny i unikający grzechu jak on. Szatan na to do Pana: Czyż za darmo Hiob czci Boga? Czyż Ty nie ogrodziłeś zewsząd jego samego, jego domu i całej majętności? Pracy jego rąk pobłogosławiłeś, jego dobytek na ziemi się mnoży. Wyciągnij, proszę, rękę i dotknij jego majątku! Na pewno Ci w twarz będzie złorzeczył. Rzekł Pan do szatana: Oto cały majątek jego w twej mocy. Tylko na niego samego nie wyciągaj ręki. I odszedł szatan sprzed oblicza Pańskiego."
Hi 1,6-12 BT
Od początku Bóg nie pozostawił żadnych wątpliwości, iż obali oskarżenia szatana oraz dowiedzie swojej miłości i sprawiedliwości. Jego sprawiedliwość wymaga, by zapłacona została kara za grzech ludzkości. Jednak Pan w swojej miłości pragnie ocalić ludzi i odnowić swoją więź z nimi. Jak Zbawiciel mógł dokonać jednocześnie jednego i drugiego?
Charakter Boga, pełen miłości i sprawiedliwości, został objawiony w pełni przez śmierć Chrystusa. Ojciec umiłował nas i posłał swego Syna, by stał się pojednawczą ofiarą za nasze grzechy (zob. 1 J 4,10; J 3,16). Płacąc osobiście karę za złamanie prawa, Bóg okazał sprawiedliwość - wymagania prawa zostały zaspokojone w osobie Jezusa, przez Jego śmierć. Jednocześnie przez ten akt sprawiedliwości Najwyższy objawił swoją łaskę i miłość, gdyż śmierć Chrystusa została poniesiona przez Niego za nas. On umarł za nas, zamiast nas, abyśmy nie musieli umrzeć na zawsze.
"W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy."
1 J 4,10 BT
Jak wskazuje Pismo Święte, sąd Boży jest dobrą nowiną dla tych z nas, którzy wierzą Najwyższemu, ufają Mu i są Mu wierni, nawet jeśli "nie możemy odpowiedzieć na oskarżenia szatana przeciwko nam". Jednak sąd jest przeznaczony nie tylko dla nas. Ma również przed całym wszechświatem oczyścić Boga z zarzutów przeciwko Niemu.
"Dlatego mów do domu Izraela: Tak mówi Pan Bóg: Nie z waszego powodu to czynię, domu Izraela, ale dla świętego imienia mojego, które bezcześciliście wśród ludów pogańskich, do których przyszliście. Chcę uświęcić wielkie imię moje, które zbezczeszczone jest pośród ludów, zbezczeszczone przez was pośród nich, i poznają ludy, że Ja jestem Pan-wyrocznia Pana Boga-gdy okażę się Świętym względem was przed ich oczami. Zabiorę was spośród ludów, zbiorę was ze wszystkich krajów i przyprowadzę was z powrotem do waszego kraju, pokropię was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków. I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali."
Ez 36:22-27 BT
Jako wyznawcy Chrystusa możemy przynosić Bogu chwałę albo wstyd - w zależności od sposobu naszego postępowania. Jako uczestnikom igrzysk, tego wielkiego boju między dobrem a złem, naszemu postępowaniu przyglądają się nie tylko inni ludzie, ale także mieszkańcy wszechświata. Jakie świadectwo im przedstawiamy? Czy przynosimy Bogu chwałę wobec oskarżeń, które na Niego przychodzą, czy znieważamy Jego imię? Czy nasze życie jest argumentem na rzecz Boga sprawiedliwego i miłosiernego, usprawiedliwiającego nas i przemieniającego nasz charakter?
"Tak też światło wasze niech jaśnieje na oczach wszystkich ludzi po to, żeby widzieli wasze dobre uczynki i wielbili za nie Ojca waszego, który jest w niebie."
Mt 5:16 BWP
______________________________________________
komentarze do tekstów pochodzą z kwartalnika Lekcji Biblijnych 4/2013 Martina Proebstle "Świątynia", lekcja 12 "Kosmiczny bój o charakter Boga", wyd. Znaki Czasu.
Komentarze